อรรถกถานาคสูตรที่ 9

มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อารญฺญกสฺส ได้แก่ ช้างอยู่ในป่า. บทว่า โคจรปสุตสฺส
ได้แก่ ไปหาอาหาร. บทว่า หตฺถีกุลภาปิ ได้แก่ ลูกช้างรุ่นใหญ่ ๆ.
บทว่า หตฺถิจฺฉาปา ได้แก่ ลูกช้างรุ่น. บทว่า โอภคฺโคภคฺคํ ได้แก่
เหนี่ยวโน้มลงมาตั้งไว้. บทว่า โอคาหํ โอติณฺณสฺส ได้แก่ ช้าง
หยั่งลงสู่ท่าน้ำอันได้ชื่อว่า โอคาหะ เพราะเป็นที่อันช้างพึงดำลง
ไปได้. บทว่า โอคาหา อุตฺติณฺณสฺส ได้แก่ ช้างขึ้นจากท่าน้ำ.
บทว่า วูปกฏโฐ ได้แก่ หลีกออกไปตัวเดียว. บัดนี้เพราะไม่มีกิจ
ด้วยช้างตัวประเสริฐของพระทศพล แต่พระองค์ทรงนำพระดำรัส
นี้มา เพื่อแสดงถึงบุคคลเปรียบด้วยช้างนั้นในพระศาสนา ฉะนั้น
เมื่อพระองค์จะทรงแสดงถึงบุคคลนั้น จึงตรัสคำมีอาทิว่า เอวเมว โข
ดังนี้.
จบ อรรถกถานาคสูตรที่ 9